Star Trek: Where No Man Has Gone Before

 

Sally Kellerman - William Shatner

Το Where No Man Has Gone Before (Εκεί Όπου Κανείς Άνθρωπος Έχει Πάει Πριν[*]) είναι το τρίτο επεισόδιο (σε σειρά προβολής) της πρώτης σεζόν του αμερικανικού τηλεοπτικού σίριαλ επιστημονικής φαντασίας (Ε.Φ.) του Gene Roddenberry (1921 – 1991) με τίτλο Star Trek. Σε σενάριο του συγγραφέα Samuel A. Peeples (1917 – 1997) και σκηνοθεσία από τον James Goldstone (1931 – 1999), προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 22 Σεπτεμβρίου του 1966. Το επεισόδιο ήταν το δεύτερο στη σειρά «πιλοτικό», που παρήχθη το 1965 μετά την απόρριψη του πρώτου με τίτλο The Cage (Το Κλουβί) από το δίκτυο NBC. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εμβληματική ηθοποιός Lucille Ball (1911 - 1989) ούσα ιδιοκτήτρια της εταιρείας Desilu Productions (όπου παρήχθη Το Κλουβί) έπεισε τη διοίκηση του NBC να εξετάσει ένα δεύτερο «πιλότο». Η δημοφιλής Lucille βασίστηκε έτσι σε μία ειδική συμφωνία που είχε υπογράψει ως υπεύθυνη του στούντιο Desilu, επειδή της άρεσε ο Gene Roddenberry και πίστευε στο έργο του. Πιο συγκεκριμένα: Ο αρχικός «πιλότος» της σειράς Star Trek (The Cage) απορρίφθηκε τον Φεβρουάριο του 1965 από στελέχη του δικτύου παραγωγής NBC. Το αιτιολογικό τους ήταν ότι το επεισόδιο αυτό (με αρχικά προτεινόμενο τίτλο: Wagon Train to the stars) δεν ταίριαζε απόλυτα στη μορφή πλοκής και δράσης που τους είχαν υποσχεθεί οι δημιουργοί του. Θεώρησαν πως η σύλληψή του ήταν πολύ «εγκεφαλική» για το ευρύ τηλεοπτικό κοινό της εποχής και προτιμούσαν κάτι απλούστερο, πιο αγωνιώδες και σίγουρα πιο συναρπαστικό. Καθώς, όμως, είχαν πειστεί από την ίδια την ηθοποιό Lucille Ball [η οποία είχε συνεργαστεί με το σκηνοθέτη του franchise, Danny Marcus(**)] πως η ιδέα του Gene Roddenberry άξιζε να υλοποιηθεί, παράγγειλαν ένα δεύτερο «πιλοτικό» επεισόδιο τον Μάρτιο του 1965.{Παραπομπές [2], [3]}


[*] Μία φράση απόλυτα ταυτισμένη με το franchise, αφού είναι η καταληκτική πρόταση του εισαγωγικού ακουστικού θέματός του. Σήμερα θεωρείται ευρέως ως μία ενδεικτική φράση – εκπρόσωπος της λαϊκής κουλτούρας στο χώρο της Ε.Φ.


[**]AKA Marc Daniels (1912 - 1989)


Περίληψη: Καθώς το διαστημόπλοιο της Ηνωμένης Ομοσπονδίας Πλανητών (UFP) USS Enterprise NCC-1701 προσπαθεί να διέλθει ενός ενεργειακού φράγματος στα όρια του γαλαξία, δύο μέλη του πληρώματος αναπτύσσουν ισχυρές πνευματικές και τηλεπαθητικές ικανότητες, που απειλούν την ασφάλεια του μελών του σκάφους.
Στελέχωση – χαρακτήρες του έργου.
Το επεισόδιο Where No Man Has Gone Before μεταδόθηκε τελικά τρίτο στη σειρά και ήταν το πρώτο που προβλήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο από το Κανάλι BBC, στις 12 Ιουλίου του 1969.{Παραπομπή [1]}


Επιπλέον, ήταν το πρώτο επεισόδιο (της σειράς παραγωγής) με τον Καναδό καλλιτέχνη William Shatner ως Captain James T. Kirk, το συμπατριώτη του ηθοποιό James Doohan (1920 – 2005) ως επικεφαλής μηχανικό Montgomery «Scotty» Scott και τον George Takei ως -υπεύθυνο αξιωματικό επιστημών- υποπλοίαρχο Hikaru Sulu (εν συνεχεία εμφανίζεται σαν πηδαλιούχος του σκάφους). Στο επεισόδιο παρουσιάζεται –άπαξ- η Sally Kellerman (1937 - 2022) ως Dr. Elisabeth Dehner, η όμορφη και μάλλον απρόσιτη ψυχίατρος του πλοίου. Τέλος, ο Paul Fix (1901 – 1983) κρατάει έναν μικρό, χαρακτηριστικό ρόλο ως ο αξιωματικός – επιστήμων Mark Piper .


Πλοκή.
Το USS Enterprise βρίσκεται σε μια εξερευνητική αποστολή στις εσχατιές του γαλαξία (Milk Galaxy). Καθ' οδόν, ανακαλύπτει μία σχεδόν κατεστραμμένη συσκευή καταγραφής του σκάφους SS Valiant, ενός γήινου διαστημόπλοιου που τα ίχνη του είχαν χαθεί 200 χρόνια νωρίτερα. Το αρχείο του είναι ελλιπές, αλλά αποκαλύπτεται ότι το Valiant είχε εκτραπεί της πορείας του λόγω μίας «μαγνητικής διαστημικής καταιγίδας» και ότι το πλήρωμά του είχε προηγουμένως αναζητήσει μανιωδώς πληροφορίες σχετικά με την υπεραισθητήρια αντίληψη (ESP) στον υπολογιστή της βιβλιοθήκης του πλοίου. Η ηχογράφηση τελειώνει με τον κυβερνήτη του Valiant να δίνει μία εντολή αυτοκαταστροφής.
Ο πλοίαρχος Kirk αποφασίζει ότι πρέπει να μάθουν τι συνέβη με το Valiant και το Enterprise περνάει τα όρια του γαλαξία. Εκεί, συναντά ένα περίεργο φράγμα το οποίο καταστρέφει τα συστήματα του πλοίου και την δυνατότητα κίνησής του με ταχύτητα «Δίνης» (ανώτερη εκείνης του φωτός), αναγκάζοντάς το ουσιαστικά να καθηλωθεί πολύ μακριά από τη βάση του. Ταυτόχρονα, εννέα μέλη του πληρώματος χάνουν τη ζωή τους, ενώ τόσο ο πηδαλιούχος Gary Mitchell (Gary Lockwood) όσο και η ψυχίατρος χάνουν τις αισθήσεις τους από την επίδραση του φράγματος. Όταν ξυπνά, τα μάτια του άνδρα λάμπουν ασημί και ο ίδιος αρχίζει σταδιακά να εμφανίζει αξιοσημείωτες ψυχικές δυνάμεις.


Απειλή για όλους!
Ο Mitchell γίνεται ολοένα και πιο αλαζονικός και εχθρικός προς το υπόλοιπο πλήρωμα, δηλώνοντας ότι έχει γίνει σχεδόν ένας… Θεός, επιβάλλοντας τις επιθυμίες του με πομπώδη τρόπο (επιδείξεις τηλεπαθητικής και τηλεκινητικής δύναμης). Ο ύπαρχος Mr. Spock (Leonard Nimoy) καταλήγει στο συμπέρασμα πως το πλήρωμα του Valiant είναι πιθανό να είχε βιώσει παρόμοιες καταστάσεις και ότι οι ίδιοι κατέστρεψαν το σκάφος τους, προκειμένου να μην εξαπλωθεί περαιτέρω αυτή η επικίνδυνη διαταραχή. Με τον ψυχρό, απόλυτα λογικό τρόπο σκέψης του που αγγίζει τα όρια του κυνισμού (είναι μισός Βουλκάνιος, ένα εξωγήινο, προηγμένο είδος που έχει καταπολεμήσει οποιοδήποτε συναίσθημα) συμβουλεύει τον πλοίαρχό του να σκοτώσει τον Mitchell, όσο είναι ακόμη νωρίς. Ο κυβερνήτης διαφωνεί έντονα, καλώντας τον αξιωματικό του να δείξει λίγη ανθρωπιά, πόσω μάλλον όταν ο Mitchell είναι παλιός συμφοιτητής και φίλος του, από την Ακαδημία του Αστροστόλου. Τελικά ο Spock υποδεικνύει, αντί της εκτέλεσης, μία εναλλακτική εκδοχή που γίνεται δεκτή απ’ τον Kirk. Καθώς έχουν θέσει ως στόχο, πλέον, να μεταβούν στον πλανήτη Delta Vega όπου μπορούν να επωφεληθούν των εγκαταστάσεων που υπάρχουν εκεί για μία αυτοματοποιημένη εγκατάσταση λιθίου στο Enterprise (η οποία και θα επαναφέρει τις αδρανοποιημένες λόγω της καταιγίδας, δυνατότητες του σκάφους), θα μπορούσαν απλά να εγκαταλείψουν τον Mitcell στην επιφάνεια και να επιστρέψουν δίχως αυτόν.


Το τέλος…
Κατά την άφιξη στον πλανήτη, μία αποβατική ομάδα μεταφέρει τον βρισκόμενο σε μερική καταστολή πηδαλιούχο, προκειμένου να προβούν στην απαραίτητη ενίσχυση των κυκλωμάτων του σκάφους. Ωστόσο οι δυνάμεις του Mitchell έχουν πάρει πια, τρομακτικές διαστάσεις! Χρησιμοποιώντας ισχυρή τηλεπάθεια δολοφονεί τον συνάδελφό του και φίλο, επιστήμονα Lee Kelso (Paul Carr) που έχει αναλάβει την επαναφορά των συστημάτων, εξουδετερώνει τους Kirk και Spock και διαφεύγει μαζί με την ιατρό Dehner, που εμφανίζει την αρχή των ίδιων συμπτωμάτων με εκείνον.
Ο πλοίαρχος τους ακολουθεί, απευθύνοντας έκκληση προς τη γιατρό να τον βοηθήσει. Πριν ο υπεράνθρωπος πια Mitchell τον σκοτώσει και τον ρίξει σε έναν τάφο που έχει ετοιμάσει για αυτόν, η Dehner του επιτίθεται χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις της και τον αποδυναμώνει προσωρινά, πριν αυτός την τραυματίσει θανάσιμα. Τότε ο Kirk, πυροδοτώντας μία ριπή τυφεκίου φέιζερ δημιουργεί μια κατολίσθηση βράχων, που συντρίβουν, θάβοντάς τον ζωντανό το Mitchell.
Επιστρέφοντας στο Enterprise, ο Kirk κάνει μια καταχώριση στο ημερολόγιό του (αναφορά των συμβάντων) αναφέροντας πως τόσο η Δρ. Dehner όσο και ο Mitchell έδωσαν τη ζωή τους «κατά την εκτέλεση του καθήκοντος». Εξηγεί στον Spock ότι θέλει το ιστορικό υπηρεσίας του φίλου του να τελειώσει θετικά: «Δεν επεδίωξε αυτό που του συνέβη».


Παραπομπές
1.    Asherman, Allan (1987). The Star Trek Compendium. Titan Books. ISBN 0-907610-99-4.
2.   ^ Jump up to:^a b c Alexander, David (1994). Star Trek Creator: The Authorized Biography of Gene Roddenberry. Roc. ISBN 0-451-45440-5.
3.   ^ Jump up to:^a b c Whitfield, Stephen E & Roddenberry, Gene (1968). The Making of Star Trek. Ballatine Books. ISBN 1-85286-363-3.